تقویت سازه
تقویت سازه میتواند به دلیل آسیب ها و خسارات مشاهد شده در برابر زلزله های اخیر باشد. نیاز به بهسازی لرزه ای و تقویت سازه همچنین میتواند با توجه به نتایج حاصل از مدل سازی کامپیوتری و یا مقایسه آسیب های وارد به ساختمان های مشابه در سایر مناطق احساس گردد.هر چند مالکان و کارفرمایان سازه ها به دلایل اشاره شده در مراحل اولیه به راحتی متقاعد می شوند تا تمهیداتی را به منظور تقویت سازه فرسوده خود در نظر بگیرند ولی به علت فشارهای اقتصادی و هزینه بر و زمان بر بودن برخی از روشهای تقویت سازه ، معمولا رغبت چندانی برای تقویت سازه نشان نمی دهند. با این حال امروزه برخی از روش های تقویت سازه نظیر روش مقاوم سازی ساختمان با FRP میتواند با قیمت ها و هزینه های پایین، سودآوری و ارزش افزوده بالایی را برای کارفرمایان خصوصی و سازمانی در پی داشته باشد.
امروزه استفاده از مواد کامپوزیتی برای افزایش توانبخشی و تقویت سازه زیربنایی و اساسی در جهان مورد پذیرش قرار گرفته است. روش های سنتی و قدیمی برای تقویت سازه فولادی هزینه بر، زمان بر و نیازمند به کار شدید می باشند. روش های سنتی تقویت سازه شامل روشهایی از قبیل استفاده از جوش دادن و پرچ کردن صفحات فولادی در سازه های فولادی می باشد. از تکنیک های جدید تقویت سازه که امروزه مورد توجه قرار گرفته اند، استفاده از مواد FRP در تقویت سازه می باشد که این مواد دارای مزایایی از قبیل سبک وزنی، مقاومت بالا و مقاومت در مقابل خوردگی و خستگی می باشند. از مواد پلیمری برای تعمیر و مقاوم سازی سازه های بتنی امروزه به صورت متداول استفاده می شود. با مواد پلیمیری ظرفیت باربری تیرها و ستونها را بدون افزایش وزن، افزایش می دهند. لیکن با توجه به خصوصیات مذکور در سالهای اخیر تحقیقاتی برای استفاده از اینگونه مواد در تقویت سازه نیز در حال اجراست.